این مقاله چند کارکرد حیاتی را که یک مدیر منابع انسانی باید انجام دهد مورد بحث قرار می‌دهد و این کارکردها مربوط به توانمندسازی کارکنان برای انجام پتانسیل‌هایشان و توانمندسازی کارکنان برای رهبری مشاغل کامل است.

هر سازمان در راستای تحقق یک چشم انداز کار می کند. همین امر با تدوین استراتژی های معین و اجرای آن ها حاصل می شود که توسط بخش منابع انسانی انجام می شود. اساس این فرمول‌بندی استراتژی، فرآیندهای مختلفی است و اثربخشی اولی در طراحی دقیق این فرآیندها نهفته است. اما این فرآیندها دقیقاً چه هستند و شامل چه چیزهایی هستند؟ بیایید بیشتر بخوانیم و کشف کنیم.

در زمان‌های اخیر، حرکت قابل‌توجهی به سمت برون‌سپاری موقعیت‌های درون سازمانی در نظر گرفته می شود که این موقعیت ها و نقش ها آنهایی هستند که می توانند توسط منابع خارج انجام شوند. و اینجاست که پیمانکاران برای انجام کاری که برون سپاری شده است وارد عمل می‌شوند.

یکی از حوزه های کلیدی که واحد مدیریت منابع انسانی با آن کار می کند، عملکرد کارکنان است. استخدام و به کارگیری کارکنان یک فعالیت حیاتی است که بسیاری از مدیران منابع انسانی هنوز به آن مسلط نشده اند.

ما اغلب اصطلاح مدیریت منابع انسانی، روابط کارکنان و مدیریت پرسنل را در مطبوعات رایج و همچنین توسط کارشناسان صنعت می شنویم. هر زمان که این اصطلاحات را می شنویم، تصاویری از مدیران کارآمد را تداعی می کنیم که مشغول انجام کار خود در دفاتر پر زرق و برق هستند.

این مقاله عملکردهای معمولی یک مدیر منابع انسانی را مورد بحث قرار می دهد و تجزیه و تحلیل می کند که چگونه او می تواند کمک مثبتی به سازمان داشته باشد و به فرآیند ارزش بیفزاید.

یک سیستم، مجموعه ای از اجزا با روابط درونی است که به طور یک پارچه سازماندهی شده است، به گونه ای که به چیزی مشخص دست یابد.

در دیدگاه مبتنی بر بازار و گروههای ذی نفع متعدد : موجودیت سازمان برای تامین هدفهای مشترک و سودجویانه ی گروه های ذی نفع می باشد.

بطور کلی اهداف رفتار سازمانی شامل: «توصیف»، «فهمیدن»، «پیش بینی» و «کنترل» می‌باشد؛ که این چهار هدف از اهداف اساسی علم نیز می‌باشد.

به‌کارگیری نظریه سیستم‌ها در مدیریت و نظریه اقتضایی سازمان و مدیریت نیز ریشه در دیدگاه زیستی دارد، چرا که در این نظریه‌ها سازمان همچون موجودی زنده با محیط خود در رابطه بوده و بقای آن در گروی سازگاری با محیط است.

تئوری آشوب(یا تئوری سیستم های غیرخطی) نگرشی جدید است که کاربردهای فراوانی را برای هر علمی (از جمله هیدرودینامیک ، علم اوزان و مقیاسها، بیولوژی، شیمی، فیزیک، نجوم، پزشکی و . . . ) در پی داشته‏‌است و از هر تفکر قطعی و کل‏گرایی به دور است.

منابع انسانی سرمایه های بنیادی سازمان و منشاء هرگونه تحول و نوآوری در سازمان هستند.انسان موجودی است تغییر پذیر با تحولات و توانایی های بالقوه بی شمار، این توانایی ها باید ارزیابی شود و با تعلیم و تربیتی مطلوب از قوه به فعل درآید.