کارگرانی که در اقتصاد دیجیتال به صورت آزاد استخدام می شوند، مزایایی مانند مراقبت های بهداشتی یا بازنشستگی و تامین اجتماعی ندارند و از این رو، مدیران منابع انسانی باید با این جنبه نیز برخورد کنند که در آن ماهیت اساسی تعامل بین کارفرما و کارمند وجود دارد که به طور اساسی تغییر کرده است تا جایی که دیگر نمی توان به تعاریف گذشته برای راهنمایی شرایط فعلی تعامل اعتماد کرد. در واقع، می توان گفت که یک “قرارداد اجتماعی” جدید بین کارفرمایان و کارکنان وجود دارد و این چیزی است که حوزه مدیریت منابع انسانی و مدیران منابع انسانی در شرکت های اقتصاد دیجیتال باید با آن مبارزه کنند.

مدیریت منابع انسانی یک جزء یا کارکرد حیاتی در هر سازمان و بیشتر از آن برای سازمان‌هایی در بخش مهمان‌نوازی است که در خدمات مشتری و سایر خدمات مرتبط با افراد به‌عنوان بخشی از USP یا پیشنهاد فروش منحصربه‌فرد خود رشد می‌کنند.
در واقع، می‌توان گفت که HRM عملکرد کلیدی در بخش مهمان‌نوازی است، زیرا شرکت‌هایی مانند هتل‌ها، اپراتورهای تور و مسافرتی، رستوران‌ها و استراحتگاه‌های تعطیلات همگی به عنوان منابع مزیت رقابتی متمایز به کارکنان خود وابسته هستند. بنابراین، HRM در بخش هتلداری باید به خوبی تمرین شود تا از دوام تجاری شرکت‌های این بخش اطمینان حاصل شود.

رعایت هنجارهای اخلاقی یک جنبه جدایی‌ناپذیر از کار هر کارمند است و سازمان‌ها تلاش می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که سیاست‌ها رعایت می‌شود، هیچ هنجاری نقض نمی‌شود و مهم‌تر از همه، کارکنان به قوانین و مقررات حاکم بر استخدام خود پایبند هستند.

نظرسنجی‌های اخیر از مدیران منابع انسانی (حرفه‌های منابع انسانی) نشان داده است که برخی از شرکت‌ها هستند که از آنچه به عنوان استخدام کور نامیده می‌شود، استقبال کرده‌اند که در آن مدیران منابع انسانی متقاضیان احتمالی و بالقوه را مشخص می‌کنند تا اطلاعات شخصی خود را در برنامه‌های خود خالی بگذارند.